Վենետիկում ՝ հայկական Սբ․ Ղազար կղզում, հատուկ խոհարարական բաղադրատոմս գոյություն ունի, որը պահպանվել և մեր օրերս է հասել 1800 թվականից:
18-րդ դարում ծովածոցային կղզում բնակավայր հաստատելուց հետո, Մխիթարյան միաբանության հայրերը «Վարդանուշը» Մերձավոր Արևելքից բերեցին իրենց հետ:
Վարդանուշ բառը հայերեն բառ է, բառացիորեն թարգմանաբար Վարդ նշանակում է վարդ Ծաղիկ, Անուշ՝ քաղցր:
Կարմիր վարդը, որից ձեռք է բերվում ջեմը, մշակվում է անմիջապես վանքի պարտեզում ՝ ավանդական արևելյան բաղադրատոմսի համաձայն:
Ծաղկման շրջանը մայիսն է, որի ընթացքում վանքի հայրերը հավաքում են վարդի ծաղկաթերթերը։ Ըստ ավանդույթի բերքը պետք է հավաքել լուսաբացին և մայրամուտին:
Հումքը հավաքելուց հետո սկսվում է վերափոխման գործընթացը, որն ավարտվում է մոտ երկու շաբաթվա ընթացքում:
Ընթացակարգը հետևյալն է.
– Կարմիր վարդի ծաղկաթերթերը մանրացվում են շաքարավազի և կիտրոնի հյութի հետ միասին
– Այնուհետև խառնուրդը զտվում է կիտրոնի հյութով
– Ստացված խառնուրդը եփում են ջրի և շաքարի մեջ
Ստացված մուրաբան, իր խիստ հագեցած համով և բուրմունքով, ավանդական և յուրօրինակ նվեր է համարվում։ Հաճախ այս քաղցրով հյուրասիրում են նաև վանքի հյուրերին:
Բարեբախտաբար, արդեն հնարավոր է գնել Վարդանուշ Սբ․ Ղազար կղզու խանութից, հուսալով վերջինիս առկայության վրա, քանզի պատրաստվում է խիստ սահմանափակ քանակությամբ
Leave a Reply